Αρχική ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ Ο λόγος της ποιήτριας Ανδρομάχης Διαμαντοπούλου στο Διεθνές Φόρουμ της Νάουσας

Ο λόγος της ποιήτριας Ανδρομάχης Διαμαντοπούλου στο Διεθνές Φόρουμ της Νάουσας

Σεπτέμβριος 19, 2022

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ… ΚΑΙ Η ΙΔΑΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ…

ΤΟ ΘΑΥΜΑ!

Τελικά αυτό που μένει… είναι ο Αγώνας.

Η Γραφή είναι το Δώρο, το Τάλαντο.

Γράφουμε, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.

Μόνοι μας κλείνουμε τις πληγές μας με τα μαστιχοδάκρυα-ποιήματά μας.

Κι είναι «σχισμένα φύλλα της ψυχής» τα ποιήματά μας.

Χρέος μας, ο λόγος μας να είναι Ανθρωποκεντρικός και Πηγαίος, Πηγή Αναβλύζουσα και πάντα να γίνεται λαγήνι με καθάριο νερό η ποίησή μας, δροσιά στα αποσταμένα μέτωπα των Ανθρώπων.

Ναι, είμαστε επίλεκτοι απ’ τον Θεό οι ποιητές.

Δεν γράφουν όλοι – σπόρος που κοιμάται στις Ψυχές ο Λόγος, αλλά ενίοτε δεν βρίσκει τρόπο να βλαστήσει, θέλει ξέθαμα, θέλει σκάψιμο, θέλει πότισμα, και πάλι δεν τα καταφέρνει να ανέβει στα χείλη.

Εμείς οι ποιητές οφείλουμε, το οφείλουμε με τη δύναμη του τάλαντου που μας δόθηκε, να ανοίγουμε το αυλάκι, τη δίοδο για την αναπήδηση του Άλκιμου Λόγου, όχι του ακαταλαβίστικου, του θολού, αλλά του Σθεναρού, του Χρηστικού και, πάνω απ’ όλα, του Ανθρωποκεντρικού, Ανθηρού και Ρωμαλέου Λόγου.

Του Λόγου, που οδηγεί κάπου, που σηματοδοτεί, που αρχίζει…

Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την παλιγγεννεσία, Εμείς και για την απραξία.

Με καλπασμό και χάρη αλόγου ας τρέξουμε και ας αναχαιτίσουμε την καθήλωση, την παραμονή στα ίδια και τα ίδια, τον μυρηκασμό της θλίψης, τον μυρηκασμό της αδιέξοδης κατάθλιψης.

Ποιητές μου, εμείς πρώτοι λιποτακτήσαμε, εμείς πρώτοι αποστατήσαμε, εμείς πρώτοι δεν συγκρατήσαμε, εμείς πρώτοι εγκαταλείψαμε, για να σωθούμε πρώτοι τρέξαμε, εμείς πρώτοι χαθήκαμε.

Παραμείναμε στον ρεμβασμό και στην ονειροπληξία, έτσι ώστε καταντήσαμε την ποίηση ρέμβη και για λίγους.

Ας νιώσουμε για μια φορά επιτέλους την Ευθύνη για όσα άσχημα κάναμε, αλλά και για όσα δεν κάναμε.

Ας νιώσουμε Υπεύθυνοι για την ωραία πολίχνη που χάσαμε.

Ας σταματήσουμε τους ρεμβασμούς, τις διχόνοιες, τις φιλονικίες, τον σνομπισμό, το δήθεν.

Ας ανασκουμπωθούμε.

Σηκώστε τα μανίκια και δουλέψτε ποιητές μου.

Στάξτε Πνεύμα απ’ το Πνεύμα Σας, κάντε μετάγγιση Αίμα απ’ το Αίμα Σας.

Διώξτε το Δάκρυ με Δάκρυ απ’ τα μάτια Σας.

Με την Άνωση της Άνοιξης προχωρήστε.

Ζωγραφίστε ξανά την ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ.

Όχι με Λέξεις. Όχι άλλες Λέξεις.

Αλλά με Έργα.

Με Έργα Αγάπης και Καλοσύνης.

Ποιητές μου, δράττετε των χαλεπών καιρών και Δράστε για το τάλαντο που μας δόθηκε.

Θα έρθει η ώρα που θα λογοδοτήσουμε τι το κάναμε.

ΕΝΑΣ ΔΥΝΗΤΙΚΑ ΟΜΟΡΦΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Η ΠΟΛΗ ΠΟΙΗΜΑ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ

Η ΙΔΑΝΙΚΗ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ

ΦΤΙΑΞΤΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΕΣ ΜΟΥ, ΠΟΙΗΣΤΕ ΤΗΝ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΤΕ ΤΗΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ

ΠΟΙΗΣΗ ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΜΟΥ ΓΕΜΙΣΕΣ ΜΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥΣ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΥΣ ΜΟΥ ΩΜΟΥΣ

Ο λόγος της ποιήτριας Ανδρομάχης Διαμαντοπούλου στο Διεθνές Φόρουμ της Νάουσας

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

ΑΘΛΗΤΙΚΑ

ΠΟΛΙΤΙΚΑ

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ