ΤΣΙΚ: Παππού να με προσέχεις… ράγισε η καρδιά μου

Όπως κάθε εβδομάδα,  έτσι και σήμερα,  μιλάμε με τον συνεργάτη μας τον Γιάννη τον Τσικουρκικούδη ,  τον επονομαζόμενο ΤΣΙΚ. 

– Να στείλω την καλησπέρα μου στους ιντερνετικούς φίλους μας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό στον Σάκη τον Γκέσκο, στον φίλο μου Παπασπύρου, στο Σάκη τον Παπαμανώλη στη Ρουμανία και στη Σάμο και στην Κω, που μας ακούνε. Σήμερα πήρα μήνυμα και λένε ότι μας ακούνε και μάλιστα τα λέτε μία χαρά. Είμαστε παγκοσμίου εμβέλειας. Οι εκλογές είναι πανηγύρι, όπως τα παλιά χρόνια στα μπουζουξίδικα, που πηγαίναμε και χορεύανε και γύριζαν τα τραπέζια και πρόσφεραν λουλούδια, στις εποχές που οι αγελάδες ήταν παχιές, που πετούσαν τα λουλούδια και χόρευαν στα τραπέζια. Αυτά πληρώνουμε τώρα φίλε Γιάννη. Λέει ο Σόιμπλε και Η Μέρκελ: – Δεν μπορείς εσύ φίλε να χορεύεις στα μπουζούκια, να κάνεις ότι θες και εγώ να κοιμάμαι από τις 10:00 και εσύ να ξημεροβραδιάζεται, να πληρώνω εγώ τα δάνεια και να καλοπερνάς. Τώρα όλα τα πληρώνουμε και δυστυχώς αυτό το τίμημα το πληρώνουν οι νέοι και τα παιδιά μας το πληρώνουν, τα εγγόνια μας. Δουλειές δεν υπάρχουνε. Τα παιδιά αναγκάζονται να πηγαίνουν στο εξωτερικό και αν υπάρχουνε υπάρχουν δουλειές είναι με μισθούς της πείνας.

– Όλοι είμαστε μία γειτονιά. Μας ακούνε πολλοί μέσα από το διαδίκτυο, όπως βλέπω στον υπολογιστή μου. Όλος ο κόσμος είναι στραμμένος σε αυτά που λες Γιάννη. Είναι ο δικός σου τρόπος που συναρπάζει. Για τις εκλογές που λες, εγώ θα έλεγα να γίνονται πιο συχνά, να υπάρχει μία αναθέρμανση σχέσεων, να τα λέμε όλα μεταξύ μας. Να χαμογελάμε. Να μιλάμε. Να αναδεικνύονται τα προβλήματα. Να βλέπουμε ποια είναι τα προβλήματα, άσχετα αν λύνονται ή όχι. Τουλάχιστον να βγαίνουν στην επιφάνεια. Για τους νέους δυστυχώς παίρνουν την άγουσα για το εξωτερικό. Είναι κάτι το οποίο πρέπει να το αποδεχθούμε.

Ο Κώστας, ο Ταξιδιάρης στέλνει μήνυμα και λέει: – Γεια σας Γιάννηδες!

– Γεια σου Κωστάκη μου μεγάλε παιχταρά μου. Έχουμε να πούμε για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Σου φέρνει μνήμες από το παρελθόν, μας γυρνάει ο Κώστας Ταξιδιάρης 40 χρόνια πίσω και θυμίζει πράγματα. Το ποδόσφαιρο και οι παιδικές αναμνήσεις ήταν καλές και ας μην ξεχνάμε ότι οι παιδικές φιλίες είναι καλύτερες, διότι δεν υπάρχει συμφέρον. Όλοι σήμερα, όλοι αυτοί, που κάνουν φιλίες, είναι οι λυκοφιλίες, οι λεγόμενες, από συμφέρον. Σε » στύβουν σαν λεμόνι ¨και σε πετάνε » στον κάλαθο των αχρήστων » όταν δεν σε χρειάζονται, ειδικά στις δύσκολες εποχές που ζούμε. Τώρα και πέρα από όλα τα άλλα, εγώ στεναχωριέμαι για τη νεολαία τα παιδιά μου που φεύγουν έξω, μένουμε εμείς και φεύγουν και έτσι θα υπάρχουν μόνο οι ηλικιωμένοι στην Ελλάδα και για μυαλά, που η Ελλάδα δαπάνησε, για αυτούς πάρα πολλά χρήματα, πετυχημένοι άνθρωποι, είναι όλοι έξω.

– Έχεις δίκιο για όλα αυτά τα οποία λες Γιάννη. Όπως κι αν το κάνουμε, δεν μπορούμε να αποφύγουμε αυτά τα οποία έρχονται. Τώρα έχουμε εκλογές και από ότι φαίνεται, δεν έχουμε αναδείξει το γεγονός αυτό, ότι οι ευρωεκλογές είναι οι πιο σημαντικές και από τις εθνικές και από τις δημοτικές. Παρόλα αυτά, όλοι θα πάμε στις κάλπες και λίγοι είναι αυτοί που ξέρουν τι ρόλο παίζουν οι ευρωεκλογές.

Ο Κώστας Ταξιδιάρης λέει: – Έχετε χαιρετισμούς από την Φαίη, ένα μωρό από το Μπιλμπάο της Ισπανίας!¨ 

– Και στο Μπιλμπάο μας ακούνε και παντού. Άκου φίλε Γιάννη, δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο για τις εκλογές. Εγώ θέλω και στις ευρωεκλογές και στις περιφερειακές και παντού, αυτοί που θα βγούνε, να κοιτάξουν το καλό του τόπου, το καλό της Ελλάδος, το καλό των ανθρώπων που υποφέρουν,γιατί σήμερα η ελληνική κοινωνία υποφέρει. Το κλείνουμε εδώ για τις εκλογές, θα τα πούμε άλλη φορά. Να μιλήσουμε και λίγο για ποδόσφαιρο, γιατί στο ίδιο μήκος κύματος είναι τα ίδια πράγματα στην Ελλάδα. Να μιλήσουμε για το παιχνίδι, το οποίο έγινε στα Τρίκαλα προχθές με τον ΠΑΟΚ Αλεξάνδρειας, που βιώσαμε πάρα πολλά πράγματα. Ήμασταν επάνω στην κερκίδα, μαζί, εγώ, εσύ ο γιος μου και ο εγγονός μου. Εγώ δεν ήθελα να τον πάρω, αλλά όταν σου λέει ο εγγονός: – Παππού Θα με προσεχείς, με πόνεσε την καρδιά και τον πήρα. Εγώ τον πήρα, το μυαλό μου, ότι οι άνθρωποι σκέφτονται σαν και μένα.Αυτό που έγινε φίλε Γιάννη, το είδες και εσύ, για μία στιγμή περνούσαν τα μπουκάλια και βρεθήκαμε μαζί με το Βρέσκο , τον Γιώργο μέσα στα δημοσιογραφικά των Τρικάλων, να γλιτώσουμε από τα μπουκάλια. Φεύγουμε από κει και πάμε πίσω από τα αποδυτήρια των Τρικάλων, που βρέθηκες και εσύ Γιάννη. Έπεσε το κοτρωνίδι, ασυστόλως. Ευτυχώς δεν θρηνήσαμε θύματα. Οι άλλοι μπήκανε στα αποδυτήρια των Τρικάλων, άλλοι φύγανε και εγώ έφυγα, δεν είδα το τρίτο γκολ, είδα μόνο δύο γκολ. Αυτό το γεγονός εμένα με στεναχώρησε πάρα πολύ. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που βοήθησαν να μη γίνονται επεισόδια, όπως ο Μπουκλας, ο Κυριάκος, ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ Αλεξάνδρειας, όπως ο Γιώργος ο Μπουκλάς, όπως ο Σωτήρης ο Μπουκλάς, ο Παγγούρας ο προπονητής, που προσπαθούσαν να ηρεμήσουν τα πράγματα, ο Ελευθερίου ο Νίκος, ο Κίτσας, ο Βασίλης, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΟΚ Αλεξάνδρειας, Ο Κίτσας, ο Κώστας, πολλοί άνθρωποι, ήρθαν να βοηθήσουν, να μη γίνει το κακό, αλλά σε ένα όχλο πεντακοσίων ατόμων, δεν μπορείς να επιβληθείς. Για μένα φταίει η αστυνομία, το λέω αυτό χωρίς να θέλω να θίξω σε τίποτα τους αγαπημένους μου τους αστυνομικούς. Δεν οργάνωσαν καλά τα πράγματα και γίνανε αυτά που γίνανε. Ευτυχώς δεν θρηνήσαμε θύματα. Σε λίγο θα αναφερθώ και στην απόδοση των ομάδων, γιατί για μένα ποδόσφαιρο είναι οι παίκτες, που παίζουν μέσα.
– Μπορείτε να ακούσετε τη συνέχεια και την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη από πρώτο χέρι. Ο μοναδικός, ο αληθινός ο ανεπανάληπτος και καυστικός ΤΣΙΚ τα λέει με τον δικό του τρόπο.