Τηλεφωνική συνέντευξη στο ΡΑΔΙΟ-ΑΙΧΜΗ και στην εκπομπή «Λόγια σταράτα» με τον δημοσιογράφο Αλέκο Χατζηκώστα έδωσε την Τρίτη 23/2 ο Σπύρος Μαρίνης μέλος του Δ.Σ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ- εκλεγμένος με την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών).
Ξεκινώντας σχολίασε την επέμβαση των ΜΑΤ ενάντια στους φοιτητές που διαδήλωναν στο ΑΠΘ τονίζοντας: «Οι θλιβερές εικόνες με την επίθεση των ΜΑΤ και τις προσαγωγές φοιτητών αποδομούν τα όσα η κυβέρνηση υποστήριζε ότι δήθεν με τον νέο νόμο για τα ΑΕΙ θα έμπαινε δροσερός αέρας και η δημοκρατία σ’αυτά. Ο λαός και οι φοιτητές θα βάλουν φρένο στη εφαρμογή του νόμου».
Στη συνέχει αναφέρθηκε στην ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση της ΔΟΕ ενάντια στην περίφημη «αξιολόγηση» τονίζοντας παράλληλα την κατάσταση που επικρατεί σε ολόκληρη την Ελλάδα: «Συντριπτική είναι η διάθεση των εκπαιδευτικών σε ολόκληρη την Ελλάδα ν’ αντιδράσουν»
Στη συνέχεια στάθηκε αναλυτικά σε ιδιαίτερα σημεία της περίφημης «αξιολόγησης»:
«Δεν είναι καθόλου τυχαία η περίοδος αλλά και ο τρόπος που η κυβέρνηση της Ν.Δ. επιδιώκει να προωθήσει την αξιολόγηση. Εν μέσω πανδημίας, με τα σχολεία να κλείνουν το ένα μετά το άλλο, με εκατοντάδες κρούσματα, με ανοιχτά παράθυρα μέσα στο καταχείμωνο, με μια τηλεκπαίδευση που αποκλείει χιλιάδες μαθητές και κινείται σε «βαρομετρικά χαμηλά» και τους εκπαιδευτικούς να προσπαθούμε να κρατήσουμε όρθιο το σχολείο, η κυβέρνηση επιτίθεται κυριολεκτικά σαν τον κλέφτη.
Είναι μέγιστη πολιτική αθλιότητα, μέσα στις συνθήκες αυτές, η προσπάθεια της κυβέρνησης να περάσει την αξιολόγηση.
Με τα παραπάνω δεν υπονοούμε πως σε μια άλλη φάση θα δεχόμασταν αυτά τα σχέδια. Δεν είναι μια άκαιρη απόφαση ούτε το πρόβλημα είναι η έλλειψη πιλοτικής εφαρμογής. Η χρονική στιγμή αποκαλύπτει την κυνικότητά τους. Από τα ίδια τα πράγματα φανερώνεται, ακόμα και στον πιο δύσπιστο, ότι ο στόχος τους δεν είναι η «αναβάθμιση της ποιότητας» και η «βελτίωση του σχολείου», όπως γράφει μέσα η Υ.Α. Θα είχαν λύσει άλλα ζητήματα αν είχαν τέτοιο σκοπό συνάδελφοι.
Η κυβέρνηση εργαλειοποιεί την πανδημία σε όλα τα επίπεδα και όχι μόνο στην εκπαίδευση. Πριν λίγες μέρες, ψήφισε νόμο για αστυνομία στα κλειστά Πανεπιστήμια. Δίνουν 30 εκ ευρώ για 1030 αστυνομικούς αντί να προσλάβουν καθηγητές και να βρουν αίθουσες ώστε να ανοίξουν με ασφάλεια τα Πανεπιστήμια. Εν μέσω πανδημίας μειώθηκε -2,5% το προσωπικό στα Δημόσια Νοσοκομεία και αυξήθηκε +6% το προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας. Ανοίγει ξανά η συζήτηση για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης (στο δρόμο που άνοιξε ο νόμος λαιμητόμος του Κατρούγκαλου), ετοιμάζουν σαρωτικό νόμο για τα εργασιακά, χτυπούν δικαιώματα και ελευθερίες του λαού. Προσπαθούν, τα βάρη της κρίσης, που επιταχύνεται από την πανδημία να τα φορτώσουν και πάλι στις πλάτες μας και θα το δούμε αυτό το επόμενο διάστημα.»
Αναφερόμενος στον πυρήνα της «αξιολόγησης» υπογράμμισε:
«Οι δείκτες της αξιολόγησης, δηλαδή ο σκληρός πυρήνας της, αλλά και οι διαδικασίες της, δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας για το που οδηγούνται τα πράγματα.
Μιλούν για «ικανότητα διαχείρισης των οικονομικών πόρων» από το σχολείο. Τι θα αξιολογείται σε ένα ήδη υποχρηματοδοτούμενο σχολείο; Δεν τα ξέρουν τα χάλια; Θα αξιολογείται ο γίνεται περιορισμός δαπανών, το πώς θα βάζουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη οι γονείς και το πως θα αναζητούνται κανονικά χορηγοί.
Μιλούν για «αποτελεσματική αξιοποίηση του προσωπικού». Τι θα αξιολογείται σε ένα σχολείο που ήδη το 1/3 είναι αναπληρωτές; Δεν γνωρίζουν τα χιλιάδες κενά. 6000 προσλήψεις έγινα μέσα τα Χριστούγεννα. Θα αξιολογείται το πώς θα καλύπτονται τα κενά εκ των ενόντων, το πώς θα γίνεται ο εκπαιδευτικός λάστιχο, το πώς θα μπαλώνονται τρύπες ακόμα και με εκπαιδευτικούς να διδάσκουν άσχετα με την ειδικότητά τους μαθήματα. Θα αξιολογείται δηλαδή το πόσες λιγότερες θέσεις εργασίας θα υπάρχουν και πόσοι αναπληρωτές θα απολύονται.
Μιλούν για «αξιοποίηση των σχολικών υποδομών» σε ένα σχολείο με ακατάλληλες υποδομές, με αίθουσες κλουβιά και χιλιάδες μαθητές σε κοντέινερς. Τι ακριβώς αξιοποίηση μπορεί να κάνει ο Σύλλογος; Μπορούμε να χτίσουμε εμείς σχολεία; Ρωτάμε, μήπως δεν είναι τυχαίο ότι στο ΦΕΚ της κυβέρνησης για τον εσωτερικό κανονισμό (που δεν είναι καν εσωτερικός γιατί εγκρίνεται από Δ/τη Εκπαίδευσης και ΣΕΕ) εμπλέκεται άμεσα ο Δήμος. Τι θα αξιολογείται δηλαδή; Αν ένα σχολείο μετατρέπεται σε χώρο επιχειρηματικών δραστηριοτήτων κάθε φύσης; Και αν δεν το δέχεται δε θα αξιολογείται καλά;
Μιλούν για «καλλιέργεια δεξιοτήτων στους μαθητές». Πόσο ωραίο ακούγεται… Μα και γι΄ αυτό δεν έχουμε εμπειρία; Μήπως δεν έχουν εδώ και χρόνια αξιολογηθεί τα σχολικά βιβλία που στο όνομα της καλλιέργειας «δεξιοτήτων επικοινωνίας» έφεραν την διδασκαλία της γλώσσα μέσα από συνταγές μαγειρικής και προσκλήσεις για πάρτι και εξόρισαν του σπουδαίους λογοτέχνες και ποιητές. Σε μια εποχή που η ανάγκη για ολόπλευρη μόρφωση είναι αδήριτη, θα αξιολογείται το πόσο η βασική λειτουργία του σχολείου στρέφεται προς την εκγύμναση των εφήμερων αυτών δεξιοτήτων που απαιτεί η αγορά, οι επιχειρήσεις και ο ΣΕΒ. Αυτό θα αξιολογούν συνάδελφοι και όχι αν μέσα από το αναλυτικό πρόγραμμα και το κανονικό μάθημα θα αναπτύσσονται στα παιδία και οι απαραίτητες ικανότητες για την μετέπειτα ζωή τους. Δηλαδή αυτό που ήδη κάνουμε ως εκπαιδευτικοί.
Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την ενίσχυση της βασικής λειτουργίας του σχολείου που είναι η διδακτική πράξη. Αντιθέτως, ακυρώνουν τον παιδαγωγικό μας ρόλο.
Ο προγραμματισμός, οι εκθέσεις εσωτερικής αξιολόγησης, οι εκθέσεις εξωτερικής αξιολόγησης, των Συντονιστών Εκπαιδευτικού Έργου, οι αξιολογικές εκθέσεις των ΠΕ.Κ.Ε.Σ., όλα, θα δημοσιοποιούνται σε ειδική πλατφόρμα του Ι.Ε.Π.
Τι σχέση έχει η βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, που λέει το Υπουργείο, με τη σύγκριση, τη δημοσίευση και την ποσοτικοποίηση των δράσεων του σχολείου;
Ο Σύλλογος Διδασκόντων θα βαθμολογεί με τετράβαθμη κλίμακα τον κάθε θεματικό άξονα, ενώ ο Συντονιστής Εκπαιδευτικού Έργου με δεκάβαθμη κλίμακα το κάθε σχολείο. Καθιερώνεται κανονικά ο εξωτερικός αξιολογητής – επόπτης. Το επόμενο βήμα είναι η κατάταξη των σχολείων, η επιλογή σχολείου από τους γονείς, η υποβάθμιση και το κλείσιμο σχολείων.
Οι υπαρκτές ανισότητες που και σήμερα υπάρχουν, γιατί δεν ξυπνήσαμε σήμερα και είδαμε τα προβλήματα του σχολείου, απογειώνονται. Διαχωρίζονται και επίσημα τα σχολεία σε «καλά» και «κακά». Δημιουργούνται ανταγωνιζόμενα σχολεία που κυνηγούν «το καλύτερο σκορ» σε μια εκπαιδευτική αρένα. Με όλα αυτά έχουμε να αναμετρηθούμε και όχι απλά με μια γραφειοκρατική διαδικασία (που προφανώς είναι και τέτοια).
Σε πολλές χώρες του εξωτερικού, εφαρμόζονται αντίστοιχα συστήματα αξιολόγησης (και με φιλελεύθερες και με σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις) με σκληρές διαδικασίες εσωτερικής αξιολόγησης, με εξωτερικούς αξιολογητές, με επόπτες και κρατικούς φορείς αξιολόγησης, με δημοσίευση των αποτελεσμάτων σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο.
Θα περίμενε κάποιος όλες αυτές οι διαδικασίες, που εφαρμόζονται για πάνω από 20 χρόνια, να έχουν βελτιώσει την συνολική ποιότητα του σχολείου. Δεν είναι όμως έτσι.
Στα «αξιολογημένα» αυτά σχολεία, οι ταξικοί φραγμοί, οι ανισότητες και η μορφωτική υποβάθμιση «ζουν και βασιλεύουν». Έχει προχωρήσει η κατηγοριοποίηση των σχολείων, η επιλογή σχολείου από του γονείς, η εξώθηση των «κακών» σχολείων στην επιλογή διαφορετικού προγράμματος, στην χαμηλότερη χρηματοδότηση, στην διαφοροποίηση των εργασιακών σχέσεων ακόμα και το κλείσιμο.
Η λεγόμενη «αξιολόγηση» δομών και υπηρεσιών είναι αδύνατον να λειτουργήσει «εποικοδομητικά», όπως κάποιοι υποστηρίζουν, όταν το τρένο της εκπαίδευσης βαδίζει στις ράγες της συγκεκριμένης πολιτικής.
Τα αποτελέσματα των σχεδίων κρατικής αξιολόγησης και ελέγχου είναι το άλλοθι της εκάστοτε κυβέρνησης για συγχωνεύσεις, καταργήσεις, περικοπή δαπανών και απολύσεις προσωπικού. Το οικονομία έχεις, το τι στόχους έχει αυτή η οικονομία από το σχολείο, σου δείχνουν ακριβώς και το τι αξιολόγηση θα πάρεις.
Απόδειξή είναι η σύνδεση της αξιολόγησης με τη χρηματοδότηση, κάτι που ήδη ισχύει στα Πανεπιστήμια (20%).»
Και συνεχίζοντας τόνισε: «Οι σημερινές εξελίξεις έχουν τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων, αυτή είναι η αλήθεια. Δεν ξεχνάμε ότι και η προηγούμενη κυβέρνηση, του ΣΥΡΙΖΑ, άνοιξε δρόμο. Το νόμο 4547/18, με προθήκες, εφαρμόζει η Ν.Δ.. Για απουσία «κουλτούρας αξιολόγησης» μιλούσε και ο Γαβρόγλου. Τα αντιεκπαιδευτικά νομοσχέδια που ψήφισε και η προηγούμενη κυβέρνηση (Δομές, Λύκειο, Αναπληρωτές) τα άφησε άθικτα η σημερινή. Ο ρόλος του Συντονιστή ήταν πεντακάθαρος από το νόμο του 2018 ακόμα, για τις δομές της εκπαίδευσης
Διαχρονικά και σε εναλλασσόμενους ρόλους όλες οι κυβερνήσεις χτίζουν, βήμα – βήμα ένα πιο ταξικό σχολείο, ένα σχολείο που οδηγεί στον αποκλεισμό και την μορφωτική φτώχεια τα παιδιά της εργατική τάξης και της φτωχολογιάς.
Από τις εργαλειοθήκες της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ αντιγράφουν όλοι.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. σήμερα «πατάει γκάζι» και πρέπει να τη κόψουμε τη φόρα. Στα άμεσα σχέδιά της έχει την προώθηση της «πολυεπίπεδης διακυβέρνησης» στα πλαίσια της οποίας, αρμοδιότητες από το κεντρικό κράτος, μαζί με το αντίστοιχο προσωπικό και τους οικονομικούς πόρους θα περάσουν άμεσα στην Τοπική Διοίκηση, με βάση και την έκθεση Πισσαρίδη.
Το Υπουργείο Παιδείας προωθεί άμεσα ν/σ για :
Ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Προσαρμογές στις Δομές Εκπαίδευσης και κριτήρια επιλογής στελεχών εκπαίδευσης.
Ρυθμίσεις για την ενίσχυση της αυτονομίας του σχολείου.
Νέα κριτήρια επιλογής εκπαιδευτικών (με γραπτές εξετάσεις ΑΣΕΠ και νέα κριτήρια απολύσεων).
Η «αξιολόγηση» της σχολική μονάδας είναι το δίδυμο αδερφάκι της «ατομικής αξιολόγησης» που είναι άμεσα συνδεδεμένη και με το μισθό, με την κινητικότητα και τις απολύσεις, και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.»
Και κατέληξε καλώντας σε αγωνιστική αντίδραση: «Θέλουν να δείξουν με το δάχτυλο ως υπεύθυνους για όλα τα «στραβά» του σχολείου τους εκπαιδευτικούς αλλά και τους ίδιους τους μαθητές και τις οικογένειές τους.
Σήμερα βρισκόμαστε σε μια, κυριολεκτικά, κρίσιμη στιγμή.
Οφείλουμε να σταθούμε όρθιοι. Συλλογικά, ο ένας πλάι στον άλλον, με αλληλεγγύη και ενότητα να τους εμποδίσουμε. Να προβάλλουμε τις δικές μας ανάγκες.»
πηγη:alli-apopsi.gr