Ο φιγουρατζής, ο… ξυλοκόπος, ο μυγιάγγιχτος, αυτός που ενθουσιάζεται σε βαθμό παρεξηγήσεως. Αυτοί είναι ορισμένοι από τους πλέον εκνευριστικούς παίκτες που συναντάς σε ένα παιχνίδι 5×5!(video)

Το ποδόσφαιρο είναι το άθλημα που όλοι νομίζουν ότι ξέρουν. Άπαντες είναι άριστοι γνώστες των «μυστικών» του αθλήματος, φυσικά έχουν ταλέντο και συνήθως χρησιμοποιούν την ατάκα «αν δεν με τρώγανε τα βύσματα, μέχρι και Μπαρτσελόνα θα είχα φτάσει».

Εκεί που η κατάσταση ξεφεύγει και συναντάς κάθε καρυδιάς καρύδι, είναι στα γήπεδα 5×5. Φανταχτερή εμφάνιση, μαλλί και κάλτσα φτιαγμένη αλά Κριστιάνο Ρονάλντο, παπουτσάρα τελευταίο μοντέλο, στυλ που παραπέμπει σε παίκτη παγκόσμιας κλάσης που εντελώς συμπτωματικά ξέπεσε μια Παρασκευή βράδυ σε ένα γήπεδο τεχνητού χλοοτάπητα, παίζοντας στο διεθνούς φήμης τουρνουά «Αμπαλαέο Δεντηβρίσκωβιτς».

Όρεξη να ‘χεις να παρατηρείς και τα διαμάντια είναι εκεί και περιμένουν. Ο κλασικός φιγουρατζής, που ντριμπλάρει πέντε φορές το… χόρτο, έναν αντίπαλο, σκοράρει με καραμπόλα και πανηγυρίζει υψώνοντας τα χέρια στον ουρανό με τη σιγουριά ότι κανείς δεν μπορεί να του κλέψει πλέον τη Χρυσή Μπάλα.

Ο ξυλοκόπος, που το πιο χαμηλό σημείο που σε βρίσκει είναι το γόνατο, κάνει φάουλ και περπατώντας αλλά ορκίζεται πως βρήκε μπάλα έστω κι αν ο μώλωπας στο ύψος του μηρού του αντιπάλου δεν συμφωνεί.

Φυσικά υπάρχει ο μυγιάγγιχτος, που στο χάδι του ανέμου πέφτει στο χόρτο και σπαρταράει, αφήνοντας συμπαίκτες και αντιπάλους να πιστεύουν πως χτυπά την πόρτα του παραδείσου. Ο συμπαθητικά εύσωμος (sic) είναι αυτός που θα υπερασπιστεί την εστία, θα πέσει σε replay και θα σηκωθεί δύο φάσεις μετά, θα φάει το γκολ στο κέντρο της εστίας έχοντας διαλέξει γωνία αλλά θα βάλει τις φωνές στους συμπαίκτες του που επέτρεψαν στον αντίπαλο να σουτάρει πίσω από το κέντρο.

Και σίγουρα υπάρχει η κατηγορία του παίκτη που… ενθουσιάζεται λίγο παραπάνω, θωπεύει στοργικά τους συμπαίκτες του ως επιβράβευση, δίνει φιλάκια απλόχερα και γενικά του αρέσει να δείχνει τον υπέρμετρο ζήλο του στο παιχνίδι…

πηγή:http://www.sport24.gr/

Αναρτήθηκε από:Manolis Pexlivanidis