Κραυγή αγωνίας για το γήπεδο του Ολυμπιακού Νάουσας από τη διοίκηση της ομάδας.
Αναλυτικά:
ΑΡΚΕΤΑ!
Προσπαθήσαμε να είμαστε συγκαταβατικοί. Προσπαθήσαμε να μην πιέσουμε καταστάσεις. Προσπαθήσαμε, με διάλογο να βρούμε την καλύτερη λύση. Προσπαθήσαμε να κάνουμε υπομονή μέχρι να ευδοκιμήσουν οι καταστάσεις, όπως μας λένε, για να δούμε μία μικρή βοήθεια ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, έτσι ώστε το γήπεδο να θυμίσει κάτι από αθλητική εγκατάσταση. Δεν ενοχλήσαμε. Φαίνεται πως ήταν λάθος μας. Αλλά, ως εδώ.
10 ολόκληρα χρόνια παλεύουμε μόνοι μας, με προσωπικά έξοδα να φροντίσουμε ένα δημοτικό γήπεδο, έτσι ώστε τα παιδιά που προπονούνται και αγωνίζονται εκεί να μην διατρέχουν κανέναν κίνδυνο. Δεν πιέσαμε ποτέ κανέναν, ακόμα κι όταν επρόκειτο για δικές τους ευθύνες.
Η κατάσταση στο γήπεδο του Αγίου Νικολάου, μόνο αθλητική υποδομή δεν θυμίζει. Ο τεράστιος φράχτης που προστάτευε τον αγωνιστικό χώρο είναι πεσμένος εδώ και δύο χρόνια, κι ενώ υπήρχε λύση, η αδιαφορία της τότε δημοτικής αρχής έφτασε την κατάσταση στο απροχώρητο κάνοντας την εύκολη λύση πλέον, δύσκολο κατόρθωμα. Η αδιαφορία της τωρινής δημοτικής αρχής διαμόρφωσε την σημερινή εικόνα του γηπέδου που είναι η εξής:
  • Πεσμένη προστατευτική περίφραξη που δεν πληρεί τους κανόνες της ΕΠΣ και, πάνω απ’ όλα, την προστασία των αθλητών.
  • Τεράστια κλαδιά αγκαθιών κοντεύουν να φτάσουν στις γραμμές του κόρνερ.
  • Ο τσιμεντένιος τοίχος δίπλα ακριβώς από τις πλάγιες γραμμές, χωρίς κανένα προστατευτικό, ακόμη και μετά το περσινό ατύχημα ενός μικρού παιδιού που κατέληξε στο νοσοκομείο, διότι δεν υπήρξε ένα κομμάτι φελλού να σταματήσει τη σύγκρουσή του με το τσιμέντο.
  • Δύο «έρμοι» μικροί προβολείς (τους υπόλοιπους τους αγοράσαμε όλους με δικά μας χρήματα) για να φωτίσουμε κάποια τετραγωνικά μέτρα, έτσι ώστε το γήπεδο να γίνει λειτουργικό και το Χειμώνα.
  • Και δεν φτάνουν όλα αυτά, το σημαντικότερο είναι πως με όλη αυτή τη αναλγησία, φέτος τον αγωνιστικό χώρο επισκέφτηκαν και τα αγριογούρουνα και τον μετέτρεψαν σε μία μάζα από χώμα και λάσπη, σκάβοντας παντού και μετατρέποντας το γήπεδο σε επικίνδυνο χώρο.
Το Σάββατο εκεί επάνω, θα αγωνιστούν 60 παιδιά. Σε αυτή την τραγική κατάσταση.
Θα ήθελα να ρωτήσω τους υπεύθυνους αυτού του γηπέδου, σε περίπτωση νέου ατυχήματος παιδιού, που όλοι απευχόμαστε αλλά ΔΕΝ το αφήνουμε στην τύχη… ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΚΥΡΙΟΙ???
Κάθε μέρα καρδιοχτυπάμε να τελειώσουν οι προπονήσεις αίσια.
Ειλικρινά κουραστήκαμε να παρακαλάμε. Φαίνεται πως κάθε δημοτική αρχή, λειτουργεί καλύτερα με απειλές. Δυστυχώς, εμείς δεν το έχουμε.
Λυπάμαι… αλλά ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Ή θα επανέλθει το γήπεδο σε μία σωστή αθλητική εγκατάσταση, ή πείτε μας πως ΔΕΝ μπορείτε γενικώς, να πάμε όλοι στα σπίτια μας και τα παιδιά μας σε κάποιον ίντερνετ καφέ, μπροστά από έναν υπολογιστή όλη μέρα, και το γήπεδο να μετατραπεί σε ένα «εξαίσιο» ρουμάνι, έτσι όπως μετατρέπονται τα πάντα σ’ αυτή τη χώρα, γιατί … έτσι είναι η κοινωνία και ποιοι είμαστε εμείς που θα την αλλάξουμε!
Έτσι?
Φτάνει πια η κοροϊδία. Φτάνουν πια τα κορόιδα. Φτάνει πια η αδιαφορία για τα παιδιά. Φτάνει.