Δεν θα μπω στη διαδικασία να δείχνω γήπεδα ερασιτεχνικών κατηγοριών σε όλη την Ευρώπη, βαριέμαι πια.
Οι εικόνες αυτές είναι χθεσινές από τον εξωτερικό χώρο του γηπέδου του Αγίου Νικολάου.
Αν μη τι άλλο, στην Ελλάδα, ξέρουμε να πηδιόμαστε πολύ καλά.
Επίσης, ξέρουμε πώς να πετάμε τα σκουπίδια μας.
Επίσης, ξέρουμε πώς να φερόμαστε στα ερασιτεχνικά γήπεδα.
Επίσης, αγαπάμε το δήμο, διότι προσέχει πολύ τις αθλητικές του εγκαταστάσεις (το Σύμπαν να τις κάνει) και κατ’ επέκταση τα παιδιά που ασχολούνται με το άθλημα γιατί το αγαπούν.
Επίσης, αγαπάμε το κράτος, διότι το κράτος φροντίζει τον αθλητισμό και την αθλητική παιδεία των μικρών αθλητών. Ε?
Επίσης, αν κάτσω και γράψω τι έχω δει στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο σ’ αυτή τη ριμάδα χώρα, θα γράφω μέχρι να χιονίζει έξω.
Επίσης… η αλήθεια είναι πως κανείς μας δεν είναι αρκετός.
Δεν φτάνει.
Δεν μπορεί.
Δεν θα τα καταφέρει.
Εκτός… κι αν μπει στο σύστημα.
Και το σύστημα για κάποιους βρωμάει.
Το αγαπάω το ερασιτεχνικό. Πολύ. Όχι όμως τόσο ώστε να πεθάνω γι’ αυτό.
Δεν θα πεθάνω εγώ για να πηδιέστε εσείς Κύριοι. Όποιοι κι αν είστε.
Μεγάλωσα. Και όσο μεγαλώνω, βάζω μυαλό.