Δανειζόμαστε την ανάρτηση της Έφης Καραγιάννη στο λογαριασμό της στο facebook , μητέρα του Νίκου Τουλίκα, για τα μηνύματα που εκπέμπει με αποδέκτες όλους εμάς.
«Ο κόσμος του αυτισμού είναι ένα ιδιαίτερο ταξίδι. Το ταξίδι αυτό θα σε οδηγήσει μερικές φορές σε δύσκολα μονοπάτια και σε στιγμές αδυναμίας μέχρι να μάθεις μέσα από αυτό πως τα άτομα με αυτισμό αντιλαμβάνονται τον κόσμο. Τα παιδιά με αναπτυξιακές διαταραχές και νοητικές δυσκολίες συνήθως παρουσιάζουν σημαντικές δυσκολίες στην κατανόηση της επικοινωνίας, της κοινωνικής αλληλεπίδρασης και γενικότερα αντιλαμβάνονται λίγο διαφορετικά τον κόσμο γύρω τους. Εμείς ως γονείς ενός παιδιού που παρουσιάζει αυτές τις σημαντικές δυσκολίες προσπαθήσαμε όλα αυτά τα χρονιά να ακολουθήσουμε αυτόν τον μαγικό κόσμο του αυτισμού. Μέσα από εύκολες και δύσκολες στιγμές καταφέραμε να αντιληφθούμε τις ανάγκες, τις δυσκολίες και τα ενδιαφέροντα του παιδιού μας. Για αυτό και όλα αυτά τα χρόνια προσπαθούμε να δώσουμε στον Νικόλα όλα τα εφόδια τα οποία θα τον βοηθήσουν στο μέλλον να είναι ένας όσο μπορεί να γίνει ένας αυτόνομος ενήλικας. Παράλληλα, βέβαια ανακαλύψαμε τις ιδιαίτερες δεξιότητες του παιδιού που τον κάνουν να είναι χαρούμενος και τον βοηθούν στην κοινωνική του ανάπτυξη και στην αυτονομία του».
Σε αυτούς τους δρόμους αντοχής δεν είναι ο στόχος να κάνει ένα νέο ατομικό ρεκόρ, αλλά τρέχοντας παρέα με τους φίλους του αισθάνεται χαρούμενος, απολαμβάνει τη διαδρομή και τερματίζει με το χαμόγελο στα χείλη.
Στέλνουμε το μήνυμα κατά του κοινωνικού αποκλεισμού, αγάπης, αλλά κυρίως κοινωνικό μήνυμα πως ακόμη κι όταν βρισκόμαστε οι ίδιοι σε ανάγκη μπορούμε να βοηθήσουμε άλλους συνανθρώπους μας!
«Εμείς, ως γονείς παιδιού με αναπηρία ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε δίπλα στο παιδί μας και θα προσπαθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο ο Νικόλας μας να είναι ευτυχισμένος, να προοδεύει στη ζωή του και μαζί του να φθάσουμε στον προορισμό αυτού του ταξιδιού που είναι η ευτυχία ενός παιδιού που βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού. Όπως αναφέρει στο βιβλίο της μια μητέρα παιδιού με αναπηρία πριν περίπου 30 χρόνια όταν μαθαίνεις για την περίπτωση του παιδιού σου, πρέπει το εγώ σου να το δολοφονήσεις!