Απο την σελίδα Σακβουαγιάζ
ΆΚΡΩΣ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΌ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΌ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΕΜΆΤΟ ΑΝΑΜΝΉΣΕΙΣ
___________”Γράμμα απτο Portugal “____________
Αποστολέας ο Αποστόλης Παραλήπτης ο jtraveller
Όπα όπα παιδιά ας οργανωθούμε και ας γυρίσουμε το χρόνο πίσω…
Για την ακρίβεια 14 χρόνια πίσω, ταξίδι στο χρόνο για ένα ταξιδιωτικό και όχι μόνο ταξίδι στις θύμησες αλλά και ευκαιρία για περιήγηση σε μια μαγευτική χώρα στην άκρη της Ευρώπης και στην αρχή του ωκεανού.
Τετάρτη 30 Ιουνίου ήταν η πρώτη μέρα που εγώ και ο κολλητός (jtraveller) πατήσαμε το πόδι μας στην Πορτογαλία, ανήμερα της ονομαστικής μου εορτής, των Αγίων Αποστόλων,βοήθειά μας. Φτάνουμε στο αεροδρόμιο του Οπόρτο και ω τη σύμπτωσις την ίδια ώρα προσγειώνεται η Εθνική Βόλευ. Καλός οιωνός!Προορισμός μας και πόλη διαμονής για αρχή η Μπράγκα (στο Πόρτο που θα έπαιζε η εθνική μας την επόμενη μέρα δεν υπήρχε ούτε παγκάκι). Αφού τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο ,πιο κλισέ πεθαίνεις, κατηφορήσαμε για το κέντρο της πόλης να δούμε τον αγώνα. Στην κεντρική πλατεία είχε τοποθετηθεί γιγαντοοθόνη για να παρακολουθήσουν το βραδινό μάτς οι ντόπιοι. Αφού τσιμπήσαμε κάτι για να στηλωθούμε πήραμε θέση 20 Έλληνες στο κέντρο της πλατείας και αρχίσαμε τα συνθήματα υπερκαλύπτοντας τη λαοθάλασσα των Πορτογάλων. Στην πληθώρα ευρηματικής ποιήσης της ελληνικής γηπεδικής κουλτούρας που περιείχε απαυγάσματα «ερωτικών» ριμάτων με συμμετοχή ηρώων της Επανάστασης και σύγχρονων ποδοσφαιριστών (χειρότερα όλων το «Πάρε μου μια π@ .. πριν να φύγω, Λούις Φίγκο, Λούις Φίγκο» και «Όσο νυχτώνει η π@#$α μεγαλώνει,πάρτε τσ@#%κι απ’τον Κολοκοτρώνη ») οι δύσμοιροι Πορτογάλοι αντεπαρέρχονταν με το ξενερουά «Πουρτουγκαλ-Πουρτουγκαλ»….
Είχαν ήδη χάσει την μάχη της εξέδρας από την πρώτη μέρα…Λίγα λόγια για την Μπράγκα τώρα, μιας και μας φιλοξενεί ένα ταξιδιωτικό μπλόγκ. Αδίαφορη πόλη στη βορειότερη επαρχία της Πορτογαλίας μακριά από τη θάλασσα, περιβάλλεται από πολύ πράσινο, έχει ένα κάποιο ιστορικό κέντρο. Μια μέρα ξοδέψαμε και πολύ της ήταν ,φαντάσου δεν θυμάμαι καν τι έφαγα…
Θα την παρομοίαζα με το άκρως τουριστικό Αγρίνιο, μόνο που στην μεγαλύτερη πόλη της Αιτωλοακαρνανίας και ουχί πρωτεύουσα, αφού πρωτεύουσα είναι το Μεσολόγγι, οι διατροφικές σου επιλογές είναι απείρως καλύτερες.Την επόμενη μέρα αδιάφορο ξύπνημα-αδιάφορο πρωινό στο αδιάφορο ξενοδοχείο της αδιάφορης Μπράγκας και βούρ στο λεωφορείο για το Οπόρτο και τον ημιτελικό με την Τσεχία. Μια κάποια ξενάγηση με το λεωφορείο στην πόλη του Οπόρτο, κατά τύχη μάλλον, γιατί ο οδηγός δεν ήξερε που να παρκάρει. Η πόλη είχε πλυμμηρίσει από Ελληνάρες που συνέχιζαν τον ποιητικό τους οίστρο με αναφορές στο λαμπρόν παρελθόν και τους προσεχείς μας αντιπάλους («Είναι βαριά βαριά η π@#$α του τσολιά» ).
Δεν είχαν αφήσει μπακαλιάρο για μπακαλιάρο, εθνικό φαγητό της Πορτογαλίας που μαγειρεύται με 365 διαφορετικούς τρόπους. Μια διαφορετική συνταγή για κάθε μια μέρα του χρόνου. Αφού περιπλανηθήκαμε στο ιστορικό κέντρο πίνοντας δροσερές πορτογαλικές μπύρες Sagres, ήρθε η ώρα για το διαστημικό γήπεδο της Πόρτο, Ντραγκάο. Κυριολεκτικά σαν διαστημόπλοιο επιβλητικό και μεγαλοπρεπές μας υποδέχτηκε…και τα υπόλοιπα είναι μια γνωστή ιστορία…
Λίγα λόγια για το Οπόρτο τώρα, μιας και μας φιλοξενεί ένα ταξιδιωτικό μπλόγκ.
ΜΑΓΕΙΑ, πανέμορφη πόλη στις όχθες του Ατλαντικού και χτισμένη στις δύο πλευρές μιας καταπράσινης κοιλάδας που την διασχίζει ο ποταμός Ντούρο. Φημισμένη για το ομώνυμο κρασί, δεν ήπιαμε, και τον ολόλευκο γευστικότατο μπακαλιάρο ,δεν φάγαμε. Οι 2 όχθες του ποταμού και της πόλης ενώνονται με 2 μεγάλες τοξοτές γέφυρες συνθέτοντας ένα μαγευτικό τοπίο. Ένα δαιδαλώδες δίκτυο πλακόστρωτων καλντεριμιών με πληθώρα μικρών εστιατορίων και μπαρ κοντά στο ποτάμι σε μεταφέρουν σε μια άλλη εποχή. Οι Πορτογάλοι εδώ μου φάνηκαν λίγο ψυχροί, με το ζόρι μας σέρβιραν λες και έκαναν αγγαρεία. Πώς να τους παρεξηγήσεις όμως αφού πλάκωσαν οι βάρβαροι από το ανατολικότερο άκρο της Ευρώπης τρώγοντας όλον τον βακαλάο και χαλώντας τους την ήρεμη κατά τα άλλα καθημερινότητά τους.«Γκόλ ο Δέλλας και φύγαμε για Τελικό» και εμείς την επομένη τον πολύ μακρύ δρόμο για την Λισσαβώνα. Οδικώς, 4 ατελείωτες ώρες κάτω από τον καυτό Πορτογαλικό ήλιο. Εγώ από την πολύ γκαρίλα και την ταλαιπωρία ήμουν μουγγός, κυριολεκτικά δεν μπορούσα να μιλήσω και αναγκαζόμουν να συννενοούμαι με τον συνταξιδευτή μου jtraveller με νοήματα. Δυστυχώς λόγω της μεγάλης άφιξης Ελλήνων για τον τελικό στην Λισσαβώνα δεν υπήρχε δωμάτιο ούτε για δείγμα οπότε το γκρούπ μας εγκαταστάθηκε λίγο πιο έξω, κυριολεκτικά στην μέση του πουθενά, στην Εβόρα…Ένεκα της πολύωρης διαδρομής αποφασίσαμε να περάσουμε το βράδυ μας τριγυρίζοντας στα στενά δρομάκια του Μεσαιωνικού κάστρου. Στο ημίφως διακρίναμε λίγο παραπάνω κίνηση μπροστά από μια μεγάλη ξύλινη πόρτα την οποία φύλασε ενας μελαψός ευθυτενής γίγαντας, κλαμπάκι μάλλον είναι ας μπούμε είπαμε. Οι ιδρωμένοι τοίχοι, τα αναμένα κεριά και η πολυκοσμία σε συνάρτηση με την απόκοσμη ζέστη δημιουργούσαν αποπνικτικές συνθήκες που δεν μας άφηναν να απολαύσουμε το ποτό μας.
Άσε που ένα μέλος της συντροφιάς μας αποφάσισε να βγάλει τον γκρικ λοβερ με τρίχα για πουλόβερ από μέσα του και άρχισε να ρίχνετε σε όλα τα θυληκά του καταστήματος…Μέχρι που ο μελαψός ευθυτενής γίγαντας αναγκάστηκε να αφήσει το πόστο του και εμείς να εξέλθουμε της αιθούσης κακήν κακώς.Το επόμενο πρωί αφού ντερλικώσαμε από τον αχανή μπουφέ και μετά από μια γρήγορη βουτιά στην δροσερή πισίνα του ξενοδοχείου κινήσαμε για Λισσαβώνα μεριά. Δυστυχώς δεν θυμάμαι πολλά από την διαδρομή ούτε και από την πρώτη επαφή με την πρωτεύουσα της Πορτογαλίας. Το μυαλό μας ήταν απασχολημένο με την εξασφάλιση του πολυπόθητου εισητηρίου.
Το τουριστικό γραφείο που είχαμε διαλέξει μας είχε «εξασφαλίσει» το εισητήριο σε περίπτωση πρόκρισης αλλά εμείς μέχρι να το πάρουμε στα χέρια μας είχαμε χάσει 6 χρόνια από το προσδόκιμο ζωής του μέσου Έλληνα και η πρώτη άσπρη τρίχα έκανε την εμφάνισή της στο 23χρονο τριχωτό της κεφαλής μας. Βρισκόμασταν στο Garden of Belem Tower, και το καταλάβαμε μόνο όταν ο αρχηγός αποστολής μας παρέδωσε τα εισητήρια. Ένα τεράστιο πάρκο απλώθηκε μπροστά μας με εξαίσια θέα και πάνω στο κύμα ένα επιβλητικό κάστρο που λειτουργούσε εν είδη μεσαιωνικού «τελωνείου» την περίοδο ακμής της Πορτογαλικής ναυσιπλοοϊας.Επόμενη στάση η Praça do Comércio ,ελληνιστί Πλατεία Εμπορίου, οικονομικό κέντρο της Λισσαβώνας. Πολιτισμικό σοκ…πανέμορφα κτίρια με ιδιότυπη αρχιτεκτονική,ατελείωτα πλακόστρωτα, συντριβάνια και πλατείες συνθέτουν το ιστορικό κέντρο της Λισσαβώνας. Κοσμοπολίτικο ταξίδι στο ένδοξο παρελθόν της Πορτογαλίας.
Χαθήκαμε στους πεντακάθαρους δρόμους, φάγαμε απίστευτους μεζέδες και street food και αποκαμωμένοι από την ποδαράδα επιστρέψαμε νύχτα στην βάση μας.Το επόμενο πρωί αφού ντερλικώσαμε από τον αχανή μπουφέ και μετά από μια γρήγορη βουτιά στην δροσερή πισίνα του ξενοδοχείου κινήσαμε για Λισσαβώνα μεριά (το ξανάπα αυτό έτσι;) αυτή τη φορά όμως νοικιάσαμε αυτοκίνητο γιατί το βαρεθήκαμε το γκρουπ μας, άσε που ο μακροβιότερος έλληνας πρωινός τηλεπαρουσιαστής ήταν μέλος του και μας τα είχε κάνει τσουρέκια με την πολυξερίαση και την όλο τουπέ συμπεριφορά του (ονόματα δε λέμε υπολήψεις δε θίγουμε-καραφλός με μουστάκι…) Προορισμός μας το Euro 2004 official fan store, στο Parque das Nacoes. Ένα μοντέρνο πάρκο πολλαπλών δραστηριοτήτων όπου συμπεριλαμβάνει καζίνο, θαλάσσιο πάρκο, ουρανοξύστη, συνεδριακό κέντρο, τελεφερίκ, εμπορικό κέντρο,προμενάδα με θέα τον Ατλαντικό, μουσείο, κλειστό αθλητικό κέντρο και μαρίνα. Όλα αυτά λοιπόν μας πήραν μια ολόκληρη μέρα να τα δούμε,να ψωνίσουμε και να φάμε.
Κλείσαμε το βράδυ μας στην προμενάδα με δεκάδες μαγαζιά και όλη τη νεολαία να πηγαίνει πάνω κάτω διασκεδάζωντας. Πολύ ωραία και ευχάριστη εμπειρία, ο jtraveller ήθελε και συνέχεια αλλά εγώ κουρασμένος του την χάλασα…Ανυπομονούσα για την επόμενη μέρα του Τελικού…Το επόμενο πρωί αφού ντερλικώσαμε από τον αχανή μπουφέ και μετά από μια γρήγορη βουτιά στην δροσερή πισίνα του ξενοδοχείου κινήσαμε για Λισσαβώνα μεριά (το ξανάπα αυτό έτσι; 3η φορά). Η μεγάλη ώρα είχε έρθει, παρκάραμε κάπου στο κέντρο και συναντήσαμε τις ορδές των αφιονισμένων Ελλήνων που περιφέρονταν τραγουδώντας.
Το ιστορικό κέντρο είχε γίνει μπλέ και οι ποιητικές εμπνεύσεις ερωτικού περιεχομένου είχαν ξεπεράσει κάθε προσδοκία κερδίζωντας τους ενθουσιώδεις οικοδεσπότες κατά κράτος («αυτό είναι είναι σωστό π@#$α στην πρεμιέρα π@#$α και στον τελικό» και «σηκωσέ το το γαμημένο δεν μπορώ να περιμένω» ). Χορός ,φωνή και άφθονη μπύρα Sagres μέχρι την ώρα του Τελικού. Τα γούρια όλα στη θέση τους, οι ρουτίνες πριν τον αγώνα εξετελέσθησαν στο έπακρο και η κορύφωση του πολέμου είχε φτάσει. Το 1/5 του μεγαλειώδους Da Luz ήταν γαλανόλευκο και όλοι είχαν έρθει με μια απίστευτη σιγουριά ότι η Ελλάδα θα σηκώσει κούπα…Τα υπόλοιπα είναι γνωστή Ιστορία…Ρεζουμέ, θα ξαναπήγαινα Πορτογαλία για διακοπές Α Ν Ε Τ Α!!!!!
Πανέμορφη χώρα, συμπαθέστατοι κάτοικοι ειδκότερα στον Νότο, τρομερό φαγητό, καταπληκτικά αξιοθέατα. Ισως την επόμενη φορά να πέρναγα και κάποιες μέρες σε κάποιο παραθαλάσσιο θέρετρο κάνωντας σερφ και δοκιμάζωντας επιτέλους και μπακαλίαρο.Αυτή είναι μια μικρή εκδοχή μιας ακόμη ιστορικής εξόρμησης του δίδυμου ταξιδευτών στην μακρινή και όμορφη Πορτογαλική ενδοχώρα. Προτίμησα να κρατήσω κάποια ευτράπελα για εμένα και να επικεντρωθώ περισσότερο στην περιηγιτική μας εμπειρία για να μην κουράσω.
ΠΗΓΗ:dieci10.gr
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑ
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης από τον Σ.Φ. Π.Α.Ο.Κ. Αλεξάνδρειας: Συλλογή Τροφίμων, Ρούχων και Φαρμάκων για το...
Πραγματοποιήθηκε ο Φιλανθρωπικός Αγώνας Παλαίμαχων Ποδοσφαιριστών στην Αλεξάνδρεια. Ολόκληρος ο αγώνας σε βίντεο
Σωτήρης Παπαδόπουλος: Ενημέρωση, καταγγελία και Αποχώρηση από τον Σύλλογο «Μέγας Αλέξανδρος Αλεξάνδρειας»
Δείτε τους Θρύλους του Ελληνικού Ποδοσφαίρου: Κούδας, Ορφανός, Φοιρός, Παπαϊωάννου και Άλλοι στο Δημοτικό...
Φιλικός Αγώνας Βετεράνων για Καλό Σκοπό στο Δημοτικό Στάδιο Αλεξάνδρειας – Στηρίξτε τα «Παιδιά...
Η Λίντα Χόκια έτρεξε 137 χιλιόμετρα και 274 μέτρα. Βγήκε τέταρτη στον αγώνα δρόμου...
Η Αλεξανδρινή Λίντα Χόκια θα πάρει μέρος σε αγώνα 161 χιλιομέτρων στη Σπάρτη
Πρωτάθλημα Β’ Εθνικής Γυναικών: Αίολος Κατερίνης – Γ.Α.Σ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ 0-3
Έγινε η συγκρότηση του νέου Διοικητικού Συμβουλίου της Α.Ε. Αλεξάνδρειας. Πρόεδρος: Τσαλικίδης Βασίλης
Μία επιχειρηματική πρόταση για το μέλλον της Α.Ε. Αλεξάνδρειας από επώνυμους επιχειρηματίες. Την Τετάρτη...
Μετά το 3ο Διεθνές Μήτινγκ Στίβου καλά είναι να ακολουθήσει και η συντήρηση ...
