Βρήκαμε πολύ ενδιαφέρον το παρακάτω κείμενο στο λογαριασμό του στο Facebook του προπονητή Νίκου Φωτιάδη κσι το δανειστήκαμε.
«Προπονητής: άτομο που είναι ειδικευμένο και που ασχολείται επαγγελματικά με την προπόνηση αθλητών ή αθλητικών ομάδων. Αυτός είναι ο όρος του προπονητή στο λεξικό. Όμως πραγματικά αυτό θέλουμε για τα παιδιά μας; Εγώ πάντως όχι…
Προπονητής σημαίνει παιδαγωγός. Είναι αυτός που βοηθάει τα παιδιά να εξελίσσονται ως άνθρωποι και όχι μόνο ως ποδοσφαιριστές. Τους δίνει συμβουλές, υποστήριξη, ενθάρρυνση και είναι πάντα δίπλα τους μετά απο μία «μέτρια» εμφάνιση ή ήττα.
Προπονητής είναι αυτός που θα βρει τον τρόπο να κάνει τα παιδιά να αγαπήσουν αυτό που κάνουν ώστε μαζί να χτίσουν σωστές βάσεις για την περαιτέρω πορεία τους. Είναι αυτός που ενθαρρύνει την ομαδικότητα και ταυτόχρονα κρατάει την ηρεμία μέσα στην ομάδα. Είναι αυτός που κάνει τα παιδιά να νιώθουν ασφάλεια και άνεση (να μην φοβούνται να ρωτήσουν αν δεν καταλάβουν μία άσκηση), να νιώθουν μέσα στο γήπεδο όπως ακριβώς νιώθουν στο σπίτι τους.
Προπονητής είναι αυτός που χτίζει το σεβασμό προς το πρόσωπο του, τους μαθαίνει την πειθαρχία αλλά και γνωρίζει καλά πώς να μιλήσει και να διαχειριστεί και ως σύνολο την ομάδα αλλα και κάθε παιδί ξεχωριστά σε διαφορετικές καταστάσεις. Είναι αυτός που δε σταματάει να μαθαίνει (νέες ασκήσεις, νέους τρόπους προπόνησης) ώστε να δείχνει και στα παιδιά καινούρια πράγματα για να μην καταντήσει βαρετή η καθημερινή προπόνηση.
Προπονητής είναι αυτός που χαίρεται με τον ενθουσιασμό ενός παιδιού που μετά από πολλές προσπάθειες επιτέλους καταφέρνει να κάνει σωστά την ντρίπλα. Είναι αυτός που ασχολείται ξεχωριστά με την «αδυναμία» του κάθε παίχτη και προσπαθεί να τον κάνει καλύτερο και να μετατρέψει την «αδυναμία» του σε δυνατό του στοιχείο.
Μπορώ να σκεφτώ και να καταγράψω ακόμα πολλά χαρακτηριστικά ενός προπονητή αλλά πολλοί μπορούν να πουν ότι θέλω έναν «τέλειο-φανταστικό» προπονητή για τα παιδιά μου… Και είναι αλήθεια αυτό. Θέλω το καλύτερο για τα παιδιά μου και δε θα σταματήσω μέχρι να το βρω.
Θέλω έναν προπονητή για αυτά, που μετά από πολλά χρόνια αν τύχει να τον δουν στο δρόμο, να μην τον αποφύγουν αλλά να τρέξουν να τον αγκαλιάσουν και να του πουν «Ευχαριστώ!! Ευχαριστώ για όλα όσα μου έμαθες! Για τις σωστές βάσεις που μου έδωσες ώστε να προχωρήσω και να γίνω καλός σε αυτό που αγαπάω! Να συνεχίσω να παίζω ποδόσφαιρο με χαρά!!».
Αυτό σημαίνει προπονητής…»