Συνέντευξη με τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή και διαιτητή, Καρανίκα Βαγγέλη

Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και διαιτητής Καρανίκας Βαγγέλης μας παραχώρησε την παρακάτω συνέντευξη.  

-Καλησπέρα Βαγγέλη.Exεις δύο ιδιότητες του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή και του διαιτητή. Eμείς θα ξεκινήσουμε με την πρώτη ιδιότητα του ποδοσφαιριστή.  Θα ήθελα να μου πεις πώς ήταν παλιά το ποδόσφαιρο και πως παίζονταν;

-Τότε δεν υπήρχαν Ακαδημίες και γήπεδα. Οι γονείς μας δεν μας άφηναν να παίζουμε ποδόσφαιρο, αλλά εμείς με την θέληση, που είχαμε, πηγαίναμε και παίζαμε μπάλα. Έπαιξα σε ομάδες του νομού,  δίχως χρηματική απολαβή.  Απλώς πήγαινα να προσφέρω,  γιατί αγαπούσα το ποδόσφαιρο. Έπαιξα ποδόσφαιρο μέχρι και Γ’ Εθνική,  11 παιχνίδια. Τότε διαλύθηκε ο Μέγας Αλέξανδρος Αλεξάνδρειας, γιατί δεν μπορούσε.  Σήμερα βλέπω όμως,  ότι οι ομάδες, τα χωριά δεν έχουν αυτό που είχαμε εμείς τότε,  το πάθος,τη δύναμη.  Γέμιζαν τα γήπεδα με κόσμο ,τώρα πας και βλέπεις δύο άτομα και το συμβούλιο. Οι ποδοσφαιριστές δεν πάνε να παίξουν και όσοι παίζουν μπάλα,  παίζουν από τις Ακαδημίες και καλά που βρίσκονται και αυτές και προωθούν μικρά παιδάκια και παίζουν στο ερασιτεχνικό. Όσα έχουν ταλέντο,  μπορούν να πάνε και πιο ψηλά. Επειδή έκανα και σε μία Ακαδημία σαν συνεργάτης,  για να βοηθήσω,  είδα πολλά καλά πράγματα στον Αστέρα Αλεξάνδρειας όπως και στους Τηλέμαχους.  Τα παιδάκια παίζουν, έχουν σεβασμό. Αυτό δεν το είχαμε εμείς. Κάποιος ήθελε να μας δείρει και κοιτούσαμε να μαλώσουμε . Τέτοια ήταν η παιδεία μας.

-Εκείνη την εποχή υπήρχε ανταγωνισμός στην πόλη της Αλεξάνδρειας με τις δύο ομάδες που υπήρχαν.

-Τα λεφτά, που σκορπίστηκαν για τις δύο ομάδες , το Μέγα Αλέξανδρο και τον ΑΜΣ Αλεξάνδρειας,  αν ήμασταν ενωμένοι και οι δύο,  θα είχαμε μία ομάδα Β ΄Εθνικής.  Ξοδεύτηκαν πολλά λεφτά και δεν προωθούσαν δικά μας παιδιά από δω. Τότε τους λέγανε μισθοφόρους. Για να έρθει  ένα παιδί από μακριά για να παίξει, θα ζητήσει κάποια χρήματα. Έτσι ήταν το ποδόσφαιρο τότε, τώρα βλέπω πάλι όλο μισθοφόρους , δεν υπάρχουν δικά μας παιδιά.

-Αυτός ο ανταγωνισμός γιατί υπήρχε στην Αλεξάνδρεια με τις δύο ομάδες;

-Τότε εμείς,  όταν πηγαίναμε στο Μέγα Αλέξανδρο,  από μικρή ηλικία παίζαμε στα τσαΐρια,  μία στο ηρώο,  μία εδώ, μία εκεί. Όταν έγινε η ομάδα και θέλαμε να βγάλουμε δελτίο στην Αλεξάνδρα, υπήρχαν κάποιοι παράγοντες,  που δεν θέλουν να τους ονομάσω, δεν θέλω να τους δώσω αξία, εσείς τι θέλετε μας έλεγαν,  τι δουλειά έχετε εδώ ,είστε από τα Γρεβενά. Εμείς γεννηθήκαμε εδώ,  είμαστε γέννημα θρέμμα Αλεξανδρινοί,  ποιοι είναι από τα Γρεβενά,  όχι εσείς είστε από τα Γρεβενά και αναγκαστήκαμε,  μαζευτήκαμε γρεβενιώτες και κάναμε μία ομάδα,  το Μέγα Αλέξανδρο Αλεξάνδρειας, όχι Γρεβενών. Αυτό τους πείραξε, αυτούς τότε. Όταν παίζαμε,  υπήρχαν δύο ενώσεις της Ημαθίας και της Κατερίνης.Εκεί τότε υπήρχε μεγάλη αγριάδα στο ποδόσφαιρο.  Είχαμε και εμείς κόσμο,  έρχονταν στο γήπεδο. Έλεγαν,  γιατί να προοδεύσει ο Μέγας; Από τη μία μεριά ήταν η Αλεξάνδρα και από την άλλη ήμασταν εμείς. Εμείς δεν θέλαμε να την πολεμήσουμε. Εμείς δεν είχαμε τίποτα με τα παιδιά,  απλώς δεν μας θέλουν αυτοί και αναγκαστήκαμε και κάναμε το Μέγα Αλέξανδρο. Την ομάδα την έκανε ο Βασίλης, ο Παλιάκας,  ο οποίος έβαλε λεφτά, έφερε ποδοσφαιριστές, έκανε τα πάντα. Μέσα σε έξι χρονιές έβγαλε τέσσερις κατηγορίες την ομάδα. Βγήκε μέχρι Γ΄ Εθνική. Ο κόσμος της Αλεξάνδρειας δεν ακολουθούσε την ομάδα της Αλεξάνδρειας. Κοιτούσε προσωπικά . Ο Παλιάκας είπε δεν γίνεται, θα σταματήσουμε την ομάδα. Όλοι οι ποδοσφαιριστές θέλαμε να σταματήσουν την ομάδα,  γιατί ο άνθρωπος δεν μπορούσε να βάλει άλλα λεφτά. Έβαλε πολλά λεφτά. Πρόσφερε πολλά ο Παλιάκας και στο Μέγα και στην Αλεξάνδρεια. Ήταν ένας από τους καλύτερους προέδρους.

-Καθώς περνάνε τα χρόνια, βλέπουμε να υπάρχει πάλι πρόβλημα. Δεν έχει μία ομάδα η Αλεξάνδρεια, γιατί άραγε;

-Εμένα όποιο όνομα και να βάλεις στην Αλεξάνδρεια, είμαι αλεξανδρινός και θέλω την Αλεξάνδρεια,  την ομάδα μου μπορεί να παίξει το γειτονάκι μου,  το ανιψάκι, που μπορεί να παίξει κάποιο άλλο,  μπορεί και ενός φίλου μου από την Αγκαθιά,  από τα Τρίκαλα, από οποιοδήποτε χωριό και να είναι το παιδί στην ομάδα.  Οι πιο πολλοί ζητάνε  λεφτά. Πας τώρα να πάρεις ένα παιδάκι 17 χρονών σου λέει ο άλλος, δώσε χίλια, δύο χιλιάδες ευρώ. Η ομάδα που βγήκε πρώτη χρονιά στη Γ Εθνική, πρόσφατα,  δεν έπρεπε να βγει, έπρεπε να κάτσει. Είχαμε 18 παιδάκια από 17 μέχρι 24 , ήταν ομάδα μοντέλο,  και με τρεις τέσσερις έμπειρους θα μπορούσαμε να σταθούμε στη Γ΄ Εθνική . Αυτοί ήθελαν μεταγραφές,  απέτυχαν στις μεταγραφές, γιατί δεν ήξεραν το ποδόσφαιρο καλά. Για να πάρω εγώ ένα ποδοσφαιριστή 12 χιλιάρικα για να παίξει 1,5 χρόνο και να τον αφήσω να φύγει, είναι λάθος . Δεν θέλω να κατηγορήσω. Πήγε έπαιξε στο Παλαιοχώρι η ομάδα. Έπαιξε πολύ καλή μπάλα. Έχασε. Γίνανε δύο αποβολές.  Παίζουμε ένα παιχνίδι εδώ μέσα,  είχαμε άλλη μία αποβολή, γίνεται το παιχνίδι που πάλι έχουμε αποβολή. Πήγε ο πρόεδρος και έκανε τραπέζι. Δεν θα κάνεις τραπέζι τους παίκτες,  ο γενικός αρχηγός πρέπει να κάνει τη δουλειά,  θα πάει μέσα στα αποδυτήρια και θα τα πει.  Ο πρόεδρος πληρώνει, μπορούσε να βάλει μία τάξη. Όλοι οι ποδοσφαιριστές πληρώνονταν. Ο Σαμαράς, ο Δημήτρης έβαλε τα λεφτά, την πάτησε το παιδί πολύ. Ήθελε να προσφέρει,  αλλά μπορεί να μην είχε καλούς συνεργάτες.  Ήρθαμε στο σημείο να μην έχουμε ομάδα,  αλλά πάλι μπορεί να γίνει ομάδα από τη γάμα κατηγορία. Έχουμε παιδάκια από τις Ακαδημίες,  είναι ο Αστέρας,  είναι οι Τηλέμαχοι. Αν πάρουμε παιδάκια 16 – 17 χρονών και τα δέσουμε,  τις επόμενες χρονιές θα έχουμε ομάδα μοντέλο. Μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Μπορούμε να συνεννοηθούμε.

– Μήπως παίζει ρόλο και ο πληθυσμός,  δεν είναι ομοιογενής όπως αναφέρθηκες προηγουμένως και έλεγες,  ότι εμάς μας θεωρούσαν ότι είμαστε από τα Γρεβενά.  Δεν υπάρχει μία συνέχεια;

-Όποιος και να είναι,  από όποιο χωριό θα αγκαλιάσει το δικό του παιδί ο φίλαθλος κόσμος. Απλώς τώρα ο κόσμος λέει και αν μπει ο Καρανίκας; Ποιοι είναι αυτοί; Τι ξέρουν αυτοί; Να κάνουν το πρώτο βήμα,  αλλά μπορεί και να ακολουθήσουμε,  αφού γνωρίζουν περισσότερο από μας. Άμα μαζευτούν 10 άτομα με λίγα λεπτά, όχι πολλά και στη Γ΄ κατηγορία δεν χρειάζονται  πολλά λεφτά. Να βγούμε έξω να πουλήσουμε και λαχεία,  δεν είναι κακό να πάω σε ένα φίλο να τον πω , πάρε ένα λαχείο. Θα το πάρει,  γιατί έχουμε κόσμο,  που αγαπάει την ομάδα. Ο πρόεδρος θα κάνει κουμάντο μόνος του, δεν πρέπει να κάνει κουμάντο μόνος του,  εγώ να έχω ένα καλό σκεπτικό και να είναι λάθος, οι πρόεδροι είναι αυτόνομοι.Λένε αποφασίζω και διατάζω.

-Πώς μπορεί η Ένωση να βοηθήσει το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο;

– Την ένωση την αποτελούν τα σωματεία,   δεν την αποτελεί  ο πρόεδρος.  Όλα τα σωματεία ψηφίζουν και βγάζουν πρόεδρο. Όσο ήταν ο Καραμελίδης,   ναι μεν ήταν καλός, εντάξει, δεν πρόσφερε αυτά που έλεγε, μία επιχορήγηση π.χ 1.000 ευρώ,  ήταν οικονομική βοήθεια για τις ομάδες,  αλλά δεν ήταν αρκετά,   ήταν για τα έξοδα της ομάδας. Κάλλιστα τώρα,  ο καινούργιος πρόεδρος,  ο Στέργιος ο Μουτζίλας,  είναι μεν καλό παιδί,  μορφωμένο παιδί,  ωραίος κύριος,  αλλά θέλει όμως να βοηθήσει και πιο πολύ και να βοηθηθεί. Να βοηθήσει τις Ακαδημίες. Να δώσει 10-15 μπάλες,  τι είναι να ξοδέψει μία ένωση 20.000 ευρώ, τόσα λεφτά παίρνουν , δεν είναι τίποτα. Να τους φωνάξει κάθε τρεις-τέσσερις μήνες,  να μιλήσουν, τι προβλήματα  έχουν,  τι δεν έχουν,  τι μπορούμε να κάνουμε το καλύτερο, πώς μπορούμε να διατηρήσουμε τα γήπεδα καθαρά , αγωνιστικά,  όλα να έχει ένα μοντέλο o νoμός . Αυτά όμως δεν γίνονται.  Έγινε ένα τουρνουά για ένα παιδί που χάθηκε,  έπαιζε ο Αστέρας με την Κουλούρα, άλλος διαιτητής έπαιξε στο πρώτο ημίχρονο , άλλος στο δεύτερο. Λέω ρε πρόεδρε: «Γιατί αλλάζουν οι διαιτητές;» Λέει:» Δεν αλλάξαμε διαιτητή.» «Πώς δεν αλλάξατε; Αφού θέλεις να παίξουν όλα τα παιδιά,  κάνε τριπλέτα,  να παίξουν τρία άτομα,  να μην παίξει μόνο ένας»   δηλαδή αυτό,  τι σημαίνει; Τον βάζεις τον άλλον σε υπόνοιες.

– Συνήθως οι διαιτητές δεν μιλάνε και όταν μιλάνε δεν τα λένε δημόσια.

– Να τα πω, δεν έχω πρόβλημα. Απέβαλα παίκτη του Κοπανού,  έπαιζαν μέσα στο Σταυρό, επειδή  έβρισε όχι μόνο εμένα,  όλη την ένωση,  γυναίκες,  παιδιά,  όλα τα πάντα και κέρδισε ο Κοπανός , δεν είναι να πεις ότι έχασε. Όταν πήγα στην Ένωση επάνω, με λέει:» –  Καλά Καρανίκα απέβαλες παίκτη του Κοπανού;»  Λέω: » Ναι, ρε πρόεδρε, γιατί να μην τον αποβάλλω; Έβρισε τη μάνα μου,  τη γυναίκα μου,  τα παιδιά μου,  τα πάντα , μας εξέθεσε μέσα στο γήπεδο και είχε 150 – 200 άτομα .» Αυτή είναι η αιτία,  τα λέω μπροστά,  δεν έχει από πίσω, αυτή είναι η αλήθεια που έφυγα από την διαιτησία.

– Υπάρχουν γεγονότα,  τα οποία επηρεάζουν και επηρεάζουν αρνητικά τον ερασιτέχνη ποδοσφαιριστή και το μικρό παιδί, όταν πάει στο γήπεδο.

– Τη διαιτησία την είχε πάρει τότε η Ένωση και έκανε το κουμάντο.  Εγώ γύρισα όλα τα χωριά και έπαιξα όλες τις ομάδες,  σε κανένα χωριό δεν με έβρισε κανένας,  ούτε είπε κανένας,  όλοι με σέβονταν,  τσιμουδιά. Βοηθήσαμε μικρά παιδάκια. Σήμερα ο Γιώργος,  ο Βρέσκας, που παίζει Α΄ Εθνική τον είχα επόπτη, τον  είχα βοηθό,  το προστάτευα το παιδί, τώρα με φωνάζει δάσκαλε. Τον άλλον,  τον Βασιλόπουλο,  που παίζει στην ένωση Αλεξανδρούπολης,  που είναι Ά Εθνικής. Εκείνο τον έβγαλα εγώ,  αυτό εγώ το χαίρομαι , όταν με λέει δάσκαλο, με ικανοποιεί. Δεν υπήρχε σκοπιμότητα από μας, πήγαμε να βοηθήσουμε την Ένωση,  δεν πήγαμε να πάρουμε τα 17 ευρώ.  Τώρα έχει κανονικούς διαιτητές είναι καλά παιδιά. Όταν πήγαινα να παίξω στη Νάουσα,  ο διαιτητής  ερχόταν μετά από μισή ώρα,  3/4. Άμα αρρώστησε ο διαιτητής να στείλει κάποιον άλλον. Όχι εμείς περιμέναμε τρία τέταρτα, μία ώρα για να γίνει το παιχνίδι μέχρι να ρθει ο άλλος . Γιατί;  λες. «Αυτά είναι λάθη.»

-Υπάρχει μία σκέψη το παιδικό πρωτάθλημα να το αναλάβει εξ ολοκλήρου η Ένωση.

-Αυτό είναι σωστό. Ναι, να το αναλάβει, αλλά τους γιατρούς,  τους διαιτητές και του γιατρούς του αγώνα να τους πληρώνει η Ένωση,  δεν πρέπει να τους πληρώνουν τα σωματεία. Αυτά τα παιδάκια να τα αναλάβει η Ένωση . Έχει Ακαδημίες,  όλες οι ακαδημίες και στη Νάουσα τα πάντα , έχει  πολλά παιδάκια και  μπορεί να περισσέψει τα 500 ευρώ.  Μην ακούτε ότι οι Ακαδημίες  βγάζουν λεφτά. Όχι! 20- 25 ευρώ που πληρώνουν τα παιδάκια, τους παρέχουν  ρούχα,  μεταφορά. Οι Ακαδημίες ξοδεύονται. Για μένα η κ16 έχει καλούς παίκτες,  όλα τα παιδιά έχουν ήθος,  σέβονται. Στα δικά μας τα χρόνια δεν σεβόμαστε,  διότι πηγαίναμε να μαλώσουμε,  τώρα βλέπεις τα παιδιά όλα είναι κύριοι,  για αυτό πιο πολύ μετράει από τις Ακαδημίες την διαπαιδαγώγηση που δίνουν .

-Υπάρχουν πολλά μηνύματα όπως από τον Κυριάκο τον Μπουκλά, που λέει: «Γεια σου κύριε Γιάννη. Γεια σου Βαγγέλη Καρανίκα , υπάρχει και ένας ΠΑΟΚ ρε παιδιά…»

– Να τον πεις τον Κυριάκο τον Μπουκλά έχω ένα παράπονο ,τους είπα εδώ και πέντε-έξι χρόνια,  γιατί και ο ΠΑΟΚ είναι ομάδα της πόλης μας,  είχα και πολλούς συμπαίκτες  κι από τον ΠΑΟΚ,  είπα , να με βάλουν στο συμβούλιο σαν μέλος,  να μπορώ να προσφέρω και εκεί λίγο,  αφού μπορούσα να προσφέρω, να τρέξω, να ενισχύσω την ομάδα και δεν με έβαλε κανένας .Αυτό έχω παράπονο και τους το είπα και το ξέρει.

– Ίσως καλά που δεν διάβασα ολόκληρο το μήνυμα και θα το συνεχίσω,  από κει που με διέκοψες. Λέει: «Καλησπέρα στον φίλο μου, τον καλό το φίλο μου τον Καρανίκα , υπάρχει ένας ΠΑΟΚ ρε παιδιά,  από που είναι αυτός από την Καλαμάτα;  ΠΑΟΚ Αλεξάνδρειας λέγεται. Να επενδύσει η Αλεξάνδρεια σε αυτή την ομάδα,  όχι μόνο στις εκλογές μόνο πλησιάζουν και δουλεύουνε τον κόσμο, τότε είμαστε Αλεξάνδρεια. Μην παραβλέπεται  τον ΠΑΟΚ Αλεξάνδρεια.

-Σωστά τα λέει, είναι ομάδα της πόλης μας. Εγώ τότε,  που είχαμε την Ακαδημία,  που ήμουν στον Πόλυ τόσα χρόνια,  γιατί είναι φίλος μου και  κουμπάρος μου και τον βοηθούσα φυσικά αφιλοκερδώς,  ήθελα και εγώ,  ήθελα να προσφέρω,  δεν ήθελα να πηγαίνω σε καφενεία,  αλλά να πηγαίνω στο γήπεδο.  Έχει πολύ καλά παιδιά,  όλοι καλά ταλέντα , αλλά και με τους παλιούς συμπαίκτες,  που είχα τον Σωτήρη τον Μπουκλά,  τον Αλέκο , είχα πολλούς φίλους . Εκεί είχα για ένα χρόνο, ενάμισι , την Ακαδημία του ΠΑΟΚ,  σαν προπονητής,  που με είχε πάρει ο Κωστάκης Μακριδάκης,  τα γνώρισα όλα τα παιδάκια. Ξέρεις τι καλά παιδιά που έχουν; Έχουν σεβασμό.  Κύριε Βαγγέλη,  έτσι μου λένε. Τώρα αυτά έχουν οικογένειες.  Τα παιδιά έχουν σεβασμό μεγάλο. Δεν μπορώ να το κρύψω εγώ,  αλλά το παράπονό μου είναι αυτό το λέω στον Κυριάκο , έτσι να το πεις.

–  Ο Σάκης, ο Γκέσκος λέει:– Καλησπέρα Γιάννη, χαίρομαι που ακούω ένα παιχταρά… παλιόφιλε. Ο  Μπουκουβάλας λέει: -Από τα καλά φορ της Ημαθίας.

– Ο Μπουκουβάλας,  που όταν παίζαμε μπάλα,  ήταν αντίπαλος,   έγινε και αυτός διαιτητής, είναι ένα από τα πιο καλά παιδιά στο νομό Ημαθίας,  να μη σου πω στη Βόρεια Ελλάδα . Γνωρίζω πολλούς σαν προπονητές αυτός έχει ήθος , πρώτος, δηλαδή σημαία,  πώς να το πω και το έδειξε και στις εκλογές , που βγήκε πρώτος.

–  Ο Ευγένιος Κίτσας λέει: Φοβερό σέντερ φορ ο κύριος Καρανίκας τον πρόλαβα να παίζει και είναι ταχεία Express.

– Γιάννη,  μπάλα παίζαμε, μυαλό δεν είχαμε,  όταν γινήκαμε 23- 24 χρόνων τότε έγινε επαγγελματικό το ποδόσφαιρο. Εμείς παίζουμε για τη φανέλα. Τρώγαμε ξύλο από πατέρα μας και πηγαίναμε να παίξουν μπάλα,  αυτά δεν υπάρχουν σήμερα.

-Υπάρχει ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο;

-Υπάρχει, είναι λειψό, ¼. .  Θα σου εξηγήσω , άμα αξίζει κάποιος θα παίξει. Αν έχει θέληση και βάλει στο μυαλό του, ότι θέλω να γίνω ποδοσφαιριστής, θα παίξει. Τα πιο πολλά παιδιά τα στέλνουν οι γονείς για να ξεφύγουν από τα τσιγάρα και τα ναρκωτικά, να μην πάνε από δω και από κει. Εγώ βλέπω πολλά παιδιά ,  τα οποία δεν καπνίζουν. Μπορούν να βάλουν στο μυαλό τους,  να παίξουν μπάλα,  να ακούσουν  τον προπονητή,  αλλά το λάθος το κάνουν και οι γονείς , γιατί όταν πάνε στην προπόνηση και πάνε στον αγώνα,  λένε πήγαινε να παίξεις στο γήπεδο,  ο πατέρας είναι ο προπονητής,  κανένας άλλος. Το παιδί αν το φωνάξει ο μπαμπάς,  θα ακούει τον μπαμπά,  δεν θα ακούσει τον προπονητή και αυτό είναι λάθος για τα παιδιά,  όταν μιλάνε οι γονείς. Εγώ τους έδειχνα όλους έξω, έξω από το γήπεδο, όποιος  μιλούσε θα έφευγε και όλοι οι γονείς μου άκουγαν, με είχαν τέτοια εμπιστοσύνη οι άνθρωποι για τα παιδιά,  όπως εγώ τα αγαπάω και αυτά με αγαπάνε όλα.

– Επειδή είσαι κοντά στον Πόλυ, στην Ακαδημία του Αστέρα, θα συνεχίσεις να είσαι;

–  ΟΚ, συνεχίζω, βλέπω τα παιδιά να παίζουν ποδόσφαιρο.

– Πώς βλέπεις τους γονείς με τα παιδιά,όταν έρχονται στο γήπεδο , γιατί τώρα έχει αλλάξει εκείνη η αλάνα,  δεν υπάρχει,  την αλάνα προσπαθούν να την αντικαταστήσουν οι Ακαδημίες.

-Εγώ θα σε μιλήσω για τον Αστέρα.  Ο Πόλυς  είναι γνώστης της μπάλας. Γνωρίζει πολλά πράγματα, είναι εργατικός πολύ,  γιατί ότι έκανε το γήπεδο,  το έκανε μόνος του,  δεν τον βοήθησε κανένας, έβαλε και πολλά λεφτά ο άνθρωπος. Έβαλε 20.000 ευρώ  για να κάνει το γήπεδο,  γιατί το Νησί δεν είχε ομάδα , γιατί αν το δεις και το ψάξεις, εκτός από τα βράδια,  που είναι στο μαγαζί, όλες οι ώρες του είναι στο γήπεδο,  πήγαινα τον βοηθήσω και τον βοηθούσα και εγώ. Με τους πατεράδες έχει τέτοια συνεργασία ο Πόλυς,  οι οποίοι τον έχουν δώσει σαν δικά του τα παιδιά . Μες στο γήπεδο είναι ο Πόλυς,  δεν είναι κανένας. Έρχεται το λεωφορειάκι, τα παίρνει τα παιδάκια από το Κέντρο Υγείας,  τα πάει με ασφάλεια, τα πάει στο γήπεδο. Παίρνει άλλα παιδάκια πιο μικρά, τα πηγαίνει , τα παίρνει από το σπίτι.  Αυτό είναι ένα μεγάλο προτέρημα για μία ακαδημία με 150 παιδάκια. Οι  γονείς τους το αναγνωρίζουν για αυτό και όσα συμβούλια έκανε,  οι γιορτές , όλοι  ήταν παρών , όλοι, δεν έλειπε κανένας.

– Έχω ανακοινώσει από την αρχή ότι θα πούμε και για το ποδόσφαιρο και για την πολιτική,  γιατί πιστεύω ότι…

-Δεν θέλω να μιλήσουμε και την πολιτική, γιατί δεν ασχολούμαι και πολύ εγώ, αλλά από ότι βλέπω για την πόλη μας. Τόσα χρόνια που εγώ είμαι στο Δήμο Αλεξάνδρειας, μόνο πέρυσι δεν πήγα και φέτος,  διότι δεν με πήρε ο Δήμαρχος. Δεν υπάρχει πρόβλημα,  ας είναι καλά. Αυτός δεν μπορούσε , έτσι μου έλεγε, τέλος πάντων , ήθελα 113 ένσημα για να βγω στη σύνταξη. Πάλι δεν το κατηγορώ,  τον σέβομαι,  είναι άρχοντας της πόλης. Τόσα χρόνια όλοι οι δήμαρχοι,  αυτοί που ήθελαν,  αν έκαναν μία συνεννόηση μόνοι τους,  αφού θέλουν να βοηθήσουν  την Αλεξάνδρεια, την πόλη, να προσφέρουν,  να συνεννοηθούν και να κάνουν την πόλη μας, αλλά  κατηγορεί ο ένας τον άλλον. Εδώ είμαστε όλοι ίδιοι,  δεν μετράει ποιος είναι , τι μπορούμε να κάνουμε,  τι μπορούμε να προσφέρουμε , αλλά όλοι θέλουν  την καρέκλα.  Καλά έλεγε ο παππούς μου: «Το καλύτερο τετράποδο είναι η καρέκλα»

– Να συνεχίσω αυτό που έλεγα , χωρίς να έχουμε πρόσωπα στην κουβέντα μας,  αλλά να δούμε και ειδικά για το ποδόσφαιρο είναι ένας χώρος,  που προσφέρεται  να βοηθήσει ο Δήμος γενικά. Από τη στιγμή που υπάρχει και μία δεύτερη ομάδα της Αλεξάνδρειας,  να πάρει και κάποιες πρωτοβουλίες,  να αναθερμάνει το ενδιαφέρον. Ο Πόλυς  Χουρσουζίδης,  εξέφρασε το ενδιαφέρον σε κάποιο χρονικό σημείο να επαναλειτουργήσει τον ΑΜΣ  Αλεξάνδρεια. Ποια είναι η γνώμη σου;

-Κοίταξε να σου πω, ο Πόλυς  για να πάρει τον ΑΜΣ Αλεξάνδρειας  δεν το κάνει για τον εαυτό του. Το σκεπτικό του είναι,  γιατί έχουμε μιλήσει και έχουμε συζητήσει,  έχει τώρα 16-17 χρονών που παίζουν το εφηβικό , από κει και πέρα τα παιδάκια πού θα πάνε,  δηλαδή το παιδάκι που το γυμνάζει 15-16 χρονών να πάει στο Καψοχώρι ή στο Σχοινά; Θα κάνει μία ομάδα τον ΑΜΣ  Αλεξάνδρεια,  θα πάρει τα παιδάκια αυτά,  θα πάρει πάλι τις Ακαδημίες,  άλλα παιδάκια, όποιο είναι άξιο θα παίξει μπάλα, και θα φύγει θα είναι ένα σκαλοπάτι,  για να παίξει το παιδί μπάλα,  μεγάλο σκαλοπάτι για το παιδί. Κάποιος θα το δει,  είναι πόλη η Αλεξάνδρεια.  Ο Πόλυς  πηγαίνει σε πολλά παιχνίδια εκτός νομού,  με μεγάλες ομάδες,  με αυτά πηγαίνει σε μεγάλες Ακαδημίες, πήγε  στα Γιάννενα, δηλαδή αν είναι ένα παιδί,  που μπορεί να παίξει μπάλα και να προωθηθεί , να το δουν κάποια μάτια,  να φύγει και θα παίξει,  να είναι ένα σκαλοπάτι η Αλεξάνδρεια. Δεν ξέρω τι ακριβώς χαρτιά χρειάζεται για ΑΜΣ  Αλεξάνδρεια.  Για να σου πω , κάτι μίλησα με τον προπονητή Σχοινόπουλο,  που είναι προπονητής στο Καψοχώρι,  τον Παναγιώτη, είπαμε εκεί στους παλιούς του Μεγάλου Αλεξάνδρου,  ότι  αν δεν γίνει ο ΑΜΣ Αλεξάνδρεια,   να μαζευτούμε και να κάνουμε μία ομάδα Γ΄ κατηγορία. Ας πάρουμε 4-5 παιδιά από τον Αστέρα,  από το Καμποχώρι, από τους Τηλέμαχους,  να παίξουν τα παιδάκια στη Γ΄κατηγορία και αν μπορέσουν να μπουν να παίξουν στη Β΄ κατηγορία , να κάνουμε εμείς το σκαλοπάτι σαν Μέγας Αλέξανδρος Αλεξάνδρειας , όχι Γρεβενών,  σαν Μέγας Αλέξανδρος,  γιατί και στα δικά μας τα χρόνια,  τα παλιά, υπήρχε  Μέγας Αλέξανδρος Αλεξάνδρειας.  Όλοι μου είπαν προχώρα τώρα,  θα συγκεντρωθούμε και θα πάμε μία μέρα στην Ένωση,  να δούμε τι χρειάζεται,  αν υπάρχει το παλιό καταστατικό του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Θα το ενεργοποιήσουμε εκείνο ή αλλιώς θα κάνουμε τα χαρτιά που χρειάζεται για να ξεκινήσουμε την ομάδα.  Αν τυχόν και δεν γίνει ΑΜΣ Αλεξάνδρειας,  αλλά αν γίνει,  θα σταματήσουμε, δεν μπορούμε να πάμε πουθενά,  πρέπει να ενωθούμε όλοι , να κάνουμε μία ομάδα.

-Δηλαδή από ότι καταλαβαίνω υπάρχει διάθεση , πρόθεση,  όρεξη,  αλλά δεν υπάρχει αυτός που θα τραβήξει μπροστά.

-Ναι! ναι σε αυτό έχεις δίκιο, απόλυτο δίκιο,  αλλά να μην ξεχνάμε από την άλλη,  ότι έχουμε έναν ΠΑΟΚ Αλεξάνδρειας και μην κοιτάς τι θα πει ο ένας και ο άλλος. Εγώ τους γνώρισα τους ανθρώπους , καλά όλα τα παιδιά είναι , καλά είναι,  πολύ καλά παιδιά,  μα κι αυτοί για την ομάδα πονάνε . Ναι,  αλλά πρέπει να βοηθήσουν κι άλλοι φορείς,  πρέπει και ο Δήμος,  όχι μόνο τον ΠΑΟΚ , όλα τα χωριά να μπορεί να τα φροντίσει,  γιατί από ότι ξέρω έβαλε προβολείς ο Δήμος στο Βρυσάκι, να δώσει λίγο παραπάνω βοήθεια,  γιατί οι ομάδες αυτές αντιπροσωπεύουν την πόλη μας, αυτός είναι ο Δήμος Αλεξάνδρειας.  Θα ακουστεί και αυτός σε πιο πολλά μέρη εδώ γύρω.

-Βέβαια άλλο η πόλη της Αλεξάνδρειας,  και άλλο δήμος Αλεξάνδρειας. Ο Δήμος έχει 30 χωριά τριγύρω, ενώ η πόλη της Αλεξάνδρειας έχει δύο ομάδες να τις  βοηθήσει. 

– Να τις βοηθήσει, αυτό ακριβώς,  έχει ανάγκες μία ομάδα. Να δούμε,  να τον πεις το Δήμαρχο: « Τι μπορούμε να συζητήσουμε,  τι να κάνουμε » και αν δεν μπορούμε εκατό τα εκατό,  να κάνουμε το 50,  το 30%. Να βοηθήσει ο Δήμος να κάνει  το χώρο, το γήπεδο , το φωτισμό. Αν  τώρα πας στο γήπεδο της Καβάσιλας τα έχουν ξηλώσει όλα,  τα πάντα.  Τώρα επειδή έμαθα ότι το πήρε ο Πόλυς,  πήγε και το καθάρισε , λέει το Δήμο να βάλει τα καζανάκια.  Δεν ξέρω αν τα βάλει ο Δήμος ή όχι. Πέρυσι τον  βοήθησε σε κάνα δυο φορές που χρειάστηκε.  Στο Βρυσάκι  δεν είχε προβολείς,  μες στο μεσημέρι που να κάνουν προπόνηση,  έβαλε τρεις προβολείς ο Δήμος. Η διοίκηση του ΠΑΟΚ είναι σοβαρή , πρωταγωνιστεί, έχει υλικό , έχει παιδιά που παίζουν σε πολλά χωριά.

-Είναι μία Κυψέλη.

-Ναι μπράβο, όπως το είπες, και κυψέλη καλή,  βγάζει μέλι.

– Πάντως Βαγγέλη τελειώνοντας,  είναι η πείρα σου μεγάλη από ότι καταλαβαίνω,  βλέπω ότι ο κόσμος σε αποδέχεται,  μπορείς να οργανώσεις, να πεις,  να εκφράσεις κάποιες σκέψεις,  δεν ξέρω αν είχες κάτι άλλο να πούμε στη σημερινή συνέντευξη.  Εγώ βέβαια θα ήθελα να την ξανακάνουμε.

-Είχα μία συζήτηση  με τον Τάκη,  το Σαμαρά,  τον πρόεδρο της Αλεξάνδρειας,  ο οποίος εντάξει,  είναι πικραμένος,  μπορεί να έλεγε,  να έκανε,  αλλά είναι ένα πολύ καλό παιδί,  μάτωσε,  πλήρωσε πολλά.  Το ξέρω,  ότι πλήρωσε πολλά. Είπα με το  Δημήτρη: «Τι θα γίνει με την ομάδα; »,  μου λέει: «Τι θα γίνει ,δεν ξέρω θα δούμε.» Εγώ είμαι μαζί σου,  του λέω.  Να βοηθήσουμε την ομάδα της πόλης μας και μου λέει: » Εντάξει,  έγινε!»

Τώρα δεν ξέρω, θα τον βρω, θα συζητήσουμε και πάλι τι ακριβώς είναι και αν μου πούνε δεν μπορεί να γίνει κάτι με την Αλεξάνδρεια,  τότε θα δημιουργήσουμε το Μέγα,  γιατί η πόλη μας πρέπει να έχει ομάδα. Δεν είναι δυνατόν μία πόλη να μην έχει ομάδα με 20.000 χιλιάδες  που κατοικούν εδώ.  Είναι άσχημο για μας.

-Είμαστε ένα αρνητικό παράδειγμα για αυτά τα οποία συμβαίνουν κατά περιόδους .   Για να γίνει κάτι στο ποδόσφαιρο,  αλλά γενικά θα πρέπει να  βγαίνουμε δημόσια και να μιλάμε , για να ακούει και ο κόσμος για να ξέρει τι ακριβώς γίνεται , να υπάρχει μία συζήτηση .

-Εγώ παίρνω πρώτα τον εαυτό μου,  παρόλο που μεγάλωσα μέσα στο ποδόσφαιρο,  έπαιζα μέχρι τα 48 , που δεν έπρεπε να παίζω.  Έχουμε παιδάκια που παίζουν ποδόσφαιρο,  δεν με πειράζει σε ποια ομάδα και να είναι. Δεν είμαι ρατσιστής. Εγώ θέλω να βλέπω παιδάκια να παίζουν μπάλα και να χαίρομαι.

– Βαγγέλη  να σε ευχαριστήσω πολύ,  θα τα ξαναπούμε.

-Εγώ θα βρω τον Τάκη,  το Σαμαρά,  θα συζητήσουμε θα δούμε την γνώμη του και  την εξέλιξη και αν δεν γίνει κάτι, θα κάνουμε το Μέγα Αλέξανδρο.

– Έγινε,  ευχαριστώ.

δείτε και ακούστε από πρώτο χέρι τη συνέντευξη που ακολυθεί…